1 września 1980 – zakończenie strajku w rafinerii. Grzegorz Ungier odczytuje tekst porozumienia, obok minister Klęk
Nie doczekał 38 rocznicy zakończenia strajku i podpisania ze stroną rządową Porozumienia Załogi Gdańskich Zakładów Rafinerii. Grzegorz Ungier zakończył 27 sierpnia swoją ziemską wędrówkę, w której jednym z najważniejszych wydarzeń był strajk okupacyjny rafinerii w sierpniu 1980 roku. Był jednym z głównych jego inicjatorów, organizatorów, kierowników i negocjatorów. Zastępcą przewodniczącego Komitetu Strajkowego, Wojciecha Jamrozika. Pracował wtedy w Zakładzie Olejowym – w PZO-3, Oto, jak sam relacjonował początek strajku:
– Już 14 sierpnia w rafinerii rozpoczęły się dyskusje i formułowanie postulatów. 15 sierpnia miałem nocną zmianę na sterowni Zakładu Olejowego. W tym czasie grupa pracowników dopracowywała postulaty, jakie spłynęły z wydziałów. Po wiecu przepisany przeze mnie odręcznie tekst z postulatami wręczyliśmy dyspozytorowi, by przekazał je dyrektorowi. Grożąc obniżeniem produkcji, zażądaliśmy, by przyjechał on na sterownię. Dyrektor przyjechał, ale nie wykazał pozytywnej reakcji na nasze postulaty, więc ogłosiliśmy strajk. Stopniowo zatrzymywaliśmy instalacje, które pracowały w cyrkulacji nie dając produktów. Rozmowy z dyrekcją prowadziliśmy głównie we dwójkę z Jamrozikiem.
Wygłaszał przemówienia do strajkujących przez radiowęzeł. 21 sierpnia 1980 r. mówił m.in. „Pierwsze dni strajku były bardzo nerwowe, pełne napięcia, lecz już okrzepliśmy. Ale cóż znaczyłaby ta kilkunastoosobowa grupa bez wsparcia załogi? Poczucie obowiązkowości u robotników przeszło najśmielsze oczekiwania. Stale pilnowali terenu rafinerii, zwłaszcza w nocy. Wielu pracowało bez wytchnienia, bez snu. Załoga poczuła się właścicielem mienia. I oby już nigdy o tym nie zapomniała”.
Film dokumentujący sierpień 1980 r w GZR : https://youtru.be/vvcjS1ZLwRM
Negocjacje z delegacją rządową zakończyły się 1 września korzystnym dla Załogi GZR Porozumieniem, którego treść odczytał G. Ungier (na zdjęciu). Po Sierpniu radykalnie zmieniła się atmosfera w firmie, co G. Ungier tak skomentował:
„Po podpisaniu porozumienia odzyskaliśmy część podmiotowości i rozszerzyliśmy sferę wolności w tym obcym nam systemie. Pracowników zaczęto traktować inaczej”. Grzegorz Ungier został wiceprzewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”.W nocy stanu wojennego, 12/13 grudnia 1981 r. został internowany. Później wrócił do pracy w rafinerii. W 1989 r. odszedł na rentę, lecz nadal związany był blisko z rafinerią i jej pracownikami.
Grzegorza Ungiera pożegnamy 1 września, w rocznicę wynegocjowanego i podpisanego przez niego Porozumienia, które odmieniło naszą firmę. Msza Święta pogrzebowa zostanie odprawiona o godz. 10:00, w kościele p.w. Św. Ignacego w Gdańsku Oruni, a pogrzeb o godz. 11:00 na Cmentarzu Łostowickim.
Cześć Jego pamięci!
Bogusław Posmyk
